lazer epilasyon

bundan önceki ilişkilerimde, seks konusunda beceriksiz partnerler seçtiğimi düşünerek ayrıldım. tamam şu an böyle bir problemim yok, sevgilimin hakkını asla yiyemem fakat, "kıl" konusunda çok titiz olduğum halde sevgilimin sırt kıllarına dayanabilme becerimi yitirmeye başladım, neden her şey daha mükemmel olmasın ki? onun omuzlarından sırtına doğru inen okşayışlarım neden dikenli bir tele takılmış hissi yaşasın? çok abartılı olmasa da, hoşlanmıyorum o kıllardan, bu sebeple yeni gündemimiz lazer epilasyon.
resmen korkuyor, evet. o sert insan, "lazer epilasyon" konusu her geçtiğinde tartışıyor benimle, yok çok gereksizmiş de yok o erkekmiş de, inanın bu lafları dinlerken gözleri bir çocuk gibi bağırıyor bana, "korkuyoruuum...". işin ilginci; bu sefer "bir ikna yöntemi olarak seks" işe yaramadı, ne yapsam?..

Burası İstanbul

günlerdir kafamı kurcalayan o soruyu sordum;
-bayramda napıyoruz hayatım?
-annemlere gideriz.
-3 senedir her bayram onlara gidiyoruz zaten, tatili değerlendirsek?..
-ne yapalım?
sinsice yanına yakşıp, boynundan öptüm;
-küçük bir otele gitsek, şehirden uzakta, sessiz, sakin, başbaşa...
elleri, bacaklarımı okşamaya başladığında, zafer benimdi. sonunda haftalardır hayalini kurduğum bu kısa tatili gerçekleştirecektik.

benim istediğimin tam tersine lüks ve pahalı bir hotele gittik. hiç sevmem böyle hotelleri, sıkılırım, bunalırım. yine de bir şey demedim. odamıza çıktık, eşyaları bırakıp önce birbirimizi, sonra da akşam yemeğini yedik. o gün mini bir elbise giymiştim, sevgilim de beğenmişti (bu ayrıntı biraz sonra önemli olacak). odamızdan çıktık, biraz dolaşalım istedim sahilde, romantizm istedim.. ama yooook, o iğrenç animasyon gösterisini izlemeden olmazmış. saçma sapan olan, mini-club dansları da dahil her şeyi izledik. bittiğinde göbek atmamak için kendimi zor tuttarken sevgilimin gözünden akan uykuyu gördüğümde bir kez daha hüsrana uğradım. bana yalvarırcasına "uykuuu" diye bakarken, sahilde romantim fikrini daha sonraya erteleyerek, odamıza çıktık. diğer günü, kahvaltı, çay saati, yok efendim brunch, hamam, sauna, masaj salonu gibi sevgilimin pek sevdiği etkinliklerle geçirdik. akşam yine lanet gösterileri izledik sonra ne mi oldu, meğer hotelin diskosu varmış da herkesi oraya davet ediyorlarmış.. deli gibi kafasını, kolunu sallayan sevgilim bana çekici gelmiyordu o gün, eminim ben de ona çekici gelmemişimdir, elimde viski barda oturuyorum somurtarak.. sıkıcı, sıkıcıı... bütün istediğim, sessiz, sakin, ateşli, kafanı sikmeyen tarzda müzikli ve huzurlu bir kaç gündü yani. o gece, sırtımı dönüp, uyuma numarası yaptım o banyodayken. halbuki beni deli gibi istediğine emindim. evet kötüyüm belki ama bencilce onun yaptığı da, ikimiz eğlenmiyorduk, o eğleniyordu sadece.. ertesi gün bayramı ve nefret ettiğim o kadına (annesi) gitmemiz gerektiğini bahane ederek, hotelden erken ayrıldık. aile ziyaretini de sayemde kısa tutuk ve eve geldik.. bir kaç gün yine aramız bozuktu bu tatilden dolayı, neyse sonra normale döndü.

sabah erkenden kalkıp hazırlandım, şu bahsettiğim mini elbiseyi giyindim, (o kadar abartılı bir şey de değil aslında ama bana yakışıyordu) salona geçip;
-hayatım ben derse gidiyorum, görüşürüz akşam..
-nee! o üzerindeki ne o!!
-ee geçen hotelde giydiğim elbise, sen çok beğenmiştin hani!
-böyle dışarı çıkamazsın!
-ne demek çıkamazsın! bana emir veremeyeceğini gaayet iyi biliyorsun!
-yani çıkamazsın işte ama..
-o niye o?!
-çünkü burası İstanbul! höhehehaha..
...

kombinezon ve renkli ruyalar vol.4

Bir önceki yazımda size kurbanlık maceramızı anlatmıştım. Yorumlardan da anladığım kadarıyla neler olduğunu merak ediyorsunuzdur diye düşünüyorum. Neler olmadı ki..

Vacip bayramın ilk günü erkenden kalkıp bayram namazına gitti. Beni de kaldırdı. Kurban keseceğimiz için dua okumam gerekiyormuş namaz kılıp. Ben de kalktım artık gönlü olsun diye gözümden uyku aka aka allam günah yazma; ama napıyım ben anlamam bunun prosedüründen falan.. Her neyse camiye gitti geldi, dedi ki; bayramın geleneği camiden sonra kahvaltı sofrasına oturmaktır. O eve gelene kadar hazırladım bi şeyler ama benim aklım kahvaltıda falan mı ben kurbanlıkla nasıl uğraşıcaz diye düşünüyorum.Tövbe tövbe..

Bana kalsa verelim bi fukaraya işini de görsün etini de alsın karnı doysun..

Kahvaltıda da bu konuyu açtım. Araştıralım birileri alsın dedim ama yok illa kendi usulünce kesip dağıtacak bi kısmını da kendine ayıracakmış. Ay yok ben hayatta uğraşamam dedim. Olmazmış elim değmeliymiş başladı hemen. Ne yapıp edeceğimi bilmeden biz çıktık yola. Eve yakın kesim alanı kurmuşlar gittik. Ben bakamam zaten bunlar kendileri bi kısmını halletti. Ama en incik boncuk işler kalmış durumda. Ben zaten durmadım bu arada işi bilen birilerini arıyorum. Ordan iki kadın bir adam geldi biz işte para karşılığı hazırlıyoruz, siz uğraşmıyorsunuz falan diye. Benim de işime geldi Vacip'i de zar zor ikna ettim. Zaten hayvancağız gözümün önünde lime lime olmuş ben hayatta dokunamam edemem dedim; ama farkındayım o da kötü üstüne gittim kabul etti.

Her neyse bu elemanlar başladı bizim koyunu -ay yavrum ya hala içim acıyo- iyice kesmeye biçmeye ay ben bir kötü oldum orda midem kalktı bir, içim acıyor ağlamaklıyım koyunun melemeleri daha kulağımda iki.. Ben dedim gidiyorum Vacip, ilerde bi kafe var oraya oturayım en azından içim kaldırmıyo. Zaten rengim atmış benim o ara. Yazık onun da içi rahat etmedi ben bırakayım diye cafeye kadar geldi.

İşte olanlar o arada artık ne olduysa cafe 3 dak mesafe düşünün. Beni cafeye bıraktı geri döndü 6 dakika. İşte o 6 dakika içinde bizim elemanlar bizim kurbanlıkla yerle yeksan oldular. Aradık taradık yok. Etrafta kimse de bilmiyor. Nasıl kaçırdılar aklımız almıyor zaten. Polise kadar gittik. Meğer böyle oluyormuş tek tük. Ama o kadar şey nasıl kaçırdılar hem de kimse görmeden(!)..

Ay sormayın nasıl olduğumu. Resmen kendimi suçlu hissediyorum şu anda. Ama orda da kalsam bayılır giderdim. Vacip zaten kendine gelemedi hala. Beni de suçlamıyor ama biliyorum içten içe düşünüyor.

Ama o ben bırakayım dediğinde ben bekle sen ben giderim demiştim:(

Napalım diyorum artık kısmet değilmiş.Yoksa içimden hiç istemediğimden cezalandırılmış olabilir miyim:( Of of.. Kırk yılda bir Vacip sayesinde ben de sevaba giricektim o da yalan oldu..

Bu bayram bize hiç yaramadı...